ล้อ แม็ ก มา ส ด้า Bt50 มือ สอง
2559-มี. 2560) มียอดขาย 97, 176 ล้านบาท กำไร 14, 322 ล้านบาท ส่วนในช่วงครึ่งปีแรกมียอดขายสุราอยู่ที่ 296 ล้านลิตร เบียร์ 449 ล้านลิตร และโซดา 23 ล้านลิตร เมื่อจำแนกธุรกิจเป็นรายเซ็กเมนท์ พบว่ากลุ่มสุรามียอดขายไตรมาส 2 ที่ 28, 898 ล้านบาท มีกำไรสุทธิ 5, 542 ล้านบาท ยอดขายเบียร์ไตรมาส 2 อยู่ที่ 15, 522 ล้านบาท มีกำไรสุทธิ 923 ล้านบาท [2] ส่วนข้อมูลจากนิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือน ต. 2560 ระบุว่า ณ ไตรมาส 3 (30 มิ. ) กลุ่มสุราสร้างรายได้จากการขายให้ไทยเบฟแล้ว 8 หมื่นล้านบาท และมีกำไรกว่า 1. 5 หมื่นล้านบาท ส่วนปี 2559 ในด้านสัดส่วนการขายของกลุ่มไทยเบฟที่มียอดขายรวม 139, 153 ล้านบาทนั้น ได้มาจากการขายสุรา 76, 534 ล้านบาท (คิดเป็น 55%) จากการขายเบียร์ 44, 529 ล้านบาท (คิดเป็น 32%) ส่วนรายได้ที่เหลืออีก 13% เป็นการขายเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์และอาหาร ทั้งนี้ ไทยเบฟมีทิศทางการดำเนินธุรกิจตามวิสัยทัศน์ 2563 (Vision 2020) ซึ่งผู้บริหารของไทยเบฟได้ออกมาเปิดเผยเมื่อต้นเดือน ต. 2560 ว่าหลังจากผ่านครึ่งทางวิสัยทัศน์ 2563 ภาพรวมการเติบโตทางธุรกิจยังเป็นไปตามเป้าหมายที่วางไว้ โดยในแง่ของมูลค่าธุรกิจตามราคาตลาด (Market cap) ของบริษัทล่าสุดอยู่ที่ 1.
ประวัติศาสตร์ของโซจูแบบเจือจาง วิธีการกลั่นแบบดั้งเดิมโดยใช้ 'โซจุโกรี' เริ่มหายไปตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 ญี่ปุ่นเริ่มผลิตแอลกอฮอล์เป็นครั้งแรกในเอเชียตะวันออกในปี พ. ศ. 2438 และในปี พ. 2442 เขาได้พัฒนาโซจูแบบเจือจาง ตั้งแต่นั้นมาโซจูแบบเจือจางที่ถูกนำมาขายที่โชซอนก็ค่อยๆแพร่กระจายไปสู่สาธารณชนโดยถูกใช้แทนโซจูแบบกลั่นที่มีราคาสูง หลังจากที่เกาหลีถูกญี่ปุ่นแย่งอำนาจอธิปไตยสำนักงานข้าหลวงใหญ่แห่งโชซอน(สถาบันปกครองอาณานิคมของญี่ปุ่น)ก็เริ่มผลิตโซจูด้วยการทำแอลกอฮอล์จากมันเทศแทนข้าวตั้งแต่ปี พ. 2453 โซจูซึ่งเป็นเหล้าของราษฎรเกาหลีก็กลายเป็นแหล่งเงินทุนของสถาบันอาณานิคม ในเดือนมิถุนายน พ. 2462 'โชซอนโซจู' ซึ่งเป็นโรงงานโซจูแบบเจือจางแห่งแรกบนคาบสมุทรเกาหลีได้ถูกสร้างขึ้นในเปียงยาง ในเดือนตุลาคมปีเดียวกันโรงต้ำเหล้า 'โชอิล(朝日)' ได้ถูกสร้างขึ้นในเมืองอินชอน 'บริษัทการกลั่นจินซอน' ซึ่งวันหลังเปลี่ยนชื่อเป็น 'จินโร โซจู' ก็ถูกก่อตั้งขึ้นในปี พ. 2467 ในช่วงทศวรรษที่ 1920 มีโรงงานผลิตโซจูแบบเจือจางหลายพันแห่งและโซจูกลั่นแบบดั้งเดิมก็ค่อยๆ หายไปเป็นแค่ประวัติศาสตร์ อุตสาหกรรมของประเทศทั้งหมดถูกทำลายไปเนื่องจากสงครามเกาหลี แต่หลังจากสงครามด้วยความพยายามในการฟื้นฟูประเทศอุตสาหกรรมโซจูก็เริ่มกลับมาดำเนินการต่อ โซจูแบบกลั่นประสบความลำบากในการผลิตเนื่องจากการขาดวัสดุและราคาในการผลิตสูง ส่วนโซจูแบบเจือจางสามารถแพร่กระจายในหมู่ประชาชนทั่วไปด้วยราคาการผลิตที่ต่ำ ในเดือนมกราคม พ.